Augustyn z Hippony w swoim komentarzu do Psalmu 11 pisze, że Psalm ten jest śpiewany przeciwko heretykom, którzy odrzucają zbawienie z Łaski. Niestety, Kościół od samego początku musiał zmagać się z atakiem na Bożą Łaskę. Wielu ludzi, w miejsce zbawiającego Boga, chce postawić człowieka, jego wolę, jego siłę, ludzką decyzję i uczynek, jako przyczynę i gwarancję zbawienia.
Jeśli naprawdę jesteś dzieckiem Bożym i Chrystus przemienił Twoje myślenie, to za czystą wiarą – która ma swoją podstawę w Słowie Bożym – idzie czyste życie. Z tego zaś wynika coraz większe podporządkowanie się Bogu Ojcu, coraz większe podporządkowanie się Słowu Bożemu i coraz większa radość w Duchu Świętym.
„To, co było od początku, co słyszeliśmy, co widzieliśmy na własne oczy, na co patrzyliśmy i czego dotykały nasze ręce, o Słowie życia; (Bo życie zostało objawione, a my je widzieliśmy i świadczymy o nim, i zwiastujemy wam to życie wieczne, które było u Ojca, a nam zostało objawione). To, co widzieliśmy i słyszeliśmy, to wam zwiastujemy, abyście i wy mieli z nami społeczność, a nasza społeczność to społeczność z Ojcem i z jego Synem, Jezusem Chrystusem.
Okrzyk wydany przez Pana Jezusa w języku aramejskim, który był Jego „pierwszym językiem”, świadczy o wielkim bólu. Ból ten wynikał z akceptacji kary, którą za nas poniósł.
Modlitwa jest realną pomocą dla tych, który ze względu na pełnioną służbę doświadczają różnych trudności i ciężarów. Modlitwa za przywódców zmienia też serca zborowników. Modląc się, ludzie widzą, że Bóg związał ich ze starszymi i, że od ich pomyślności zależy też pomyślność zboru i każdego jego członka.
Chrześcijaństwo nie jest nauką o moralności, o tym jak się ubierać, co jeść i jak postępować w danej sytuacji. Tym bowiem zajmuje się etyka, która skupia się na człowieku i jego działaniach. Chrześcijaństwo natomiast, to nauka o Chrystusie. W centrum religii chrześcijańskiej, w centrum Ewangelii stoi Jezus Chrystus. To na Nim skupia się nasza wiara.
Pamięć o przodkach wiary stanowi wyraz jedności, przyznania się, że jesteśmy z jednej rodziny Bożej. Kościół bez historii, bez przodków, bez pamięci o przywódcach pokazuje, że nie ma przeszłości i nie stanowi jedno z ludem Bożym. Odrzucenie Kościoła historycznego, odrzucenie jego nauczania nie jest jedynie zerwaniem sztafety pokoleń - jest zaparciem się Bożej rodziny, której głową jest sam Bóg.
Chciwość spowodowała, że ludzie odrzucili czwarte przykazanie Dekalogu. Chciwość sprawia, że mowa o dziesięcinie wywołuje złość. Chciwość to postawienie człowieka i jego potrzeb na pierwszym miejscu. Świat stoi na chciwości, człowiek Boży ma być od tego wolny.
Kto może uwierzyć, że święty Bóg przybiera postać człowieka; rodzi się z kobiety, poddaje się władzy rodzicielskiej, prawnej, sądowniczej i religijnej innych ludzi, a na końcu pozwala siebie zabić? Kto uwierzy, że Bóg był gotowy do takiego poświęcenia? Kto uwierzy, że nie może zrobić niczego w kwestii swego zbawienia? Nikt, kto nie został uprzednio przeznaczony do tego przez Boga.
W historii zbuntowanej ludzkości, było bardzo wiele ataków na instytucję małżeństwa.Współczesny liberalizm również próbuje dokonać jego redefinicji. Spodziewajmy się, że będzie coraz więcej ataków na małżeństwo i rodzinę. My jednak, jako chrześcijanie, mamy stać na straży Biblijnego zrozumienia małżeństwa i pożycia seksualnego. Jest to nasza służba. Mamy bowiem być solą, która działa konserwująco na ten zepsuty świat.
