Psalm 60. Chorągiew Prawdy
Przestańmy uciekać! Spójrzmy na chorągiew. Do niej zmierzajmy i wokół niej walczmy jak jeden lud, jak jeden mąż. Bóg bowiem dał chorągiew swojemu ludowi, tą chorągwią jest Chrystus PAN.
Przestańmy uciekać! Spójrzmy na chorągiew. Do niej zmierzajmy i wokół niej walczmy jak jeden lud, jak jeden mąż. Bóg bowiem dał chorągiew swojemu ludowi, tą chorągwią jest Chrystus PAN.
Jest jeden Kościół. Ten sam, Kościół Starego i Nowego Testamentu; zbawiony w ten sam sposób: z łaski, przez wiarę. Kościół, który tak, jak Abel oddaje cześć Bogu przez wiarę; przeniesiony ze śmierci do życia jak Henoch; szukający Ojczyzny Niebiańskiej, jak Abraham...
Skoro w Adamie wszyscy zgrzeszyli, to Adam jest postacią historyczną tak samo jak Chrystus, który odkupił lud Boży. Odrzucenie Adama, odrzucenie stworzenia świata w 7 dni jest taką samą oznaką niewiary, jak stwierdzenie, że Jezus nie jest Chrystusem i nigdy Go nie było. Sprawa nie jest tak błaha i nieistotna, jak próbują to przedstawić środowiska próbujące pogodzić ewolucjonizm z Biblijną nauką o zbawieniu.
Ogród Getsemane jest jednym z najbardziej poważnych miejsc w całej Biblii. To tu Jezus doświadczył tak intensywnego przeżycia, że, jak pisze Łukasz, który był lekarzem, Jego pot był jak krople krwi. Pod koniec tego doświadczenia, jak czytamy w Ewangelii Łukasza, „ukazał mu się anioł z nieba, umacniający go” (Łk 22:43).
Każdy, kto naucza Słowa Bożego i mówi, że chrześcijanin nie będzie karany za nieposłuszeństwo, za niewypełnianie przykazań, za brak wzrastania w świętości - głosi ewangelię antychrysta. Taki podważa bowiem to, że Bóg jest Ojcem. Podważa synostwo ludu Bożego. Gdzie jest synostwo jest także karanie.
Wiemy, że Bóg jest sprawiedliwy i prawdomówny. Wiemy, że cokolwiek obiecał w swoim Świętym Słowie, to na pewno zrealizuje. A jednak mimo tej wiedzy często jesteśmy zdziwieni – niczym Sara – że Bóg dochowuje wierności. Często to zdziwienie jest tak wielkie, że zapominamy co Bóg wcześniej zapowiedział. Jesteśmy niczym Sara mówiąca: "Kto by powiedział Abrahamowi, że Sara będzie karmiła piersią dzieci? Gdyż urodziłam mu syna w jego starości".
Czy kiedykolwiek zadałeś sobie któreś z tych pytań: Jakby mój zbór zareagował gdyby mnie zabrakło? Czy jestem na tyle użyteczny w moim zborze, że Bracia i Siostry tęskniliby za mną a moje odejście odczuwaliby, jako dużą stratę?
Poszukaj odpowiedzi, przypatrując się życiu pewnej uczennicy Pańskiej…
Czy zdarzyło Ci się choć raz w swoim chrześcijańskim życiu pomyśleć: Czy jest sens tego co robię? Czy naprawdę warto walczyć? A może lepiej usiąść w przedostatniej ławce kaplicy i przyjąć to, co mówią inni i wreszcie zaznać spokoju?
Jeśli tak, ten fragment Słowa Bożego może być dla Ciebie pomocą i zachęceniem, abyś się nie cofał.
Mamy świadomość grzechu. Mamy świadomość naszej niedoskonałości, ale mamy też świadomość naszego usprawiedliwienia przez Ofiarę Jezusa Chrystusa. Nasze sumienie, dzięki Ofierze Jezusa Chrystusa, jest czyste. Dzięki temu możemy przystępować do Pamiątki Wieczerzy Pańskiej.