Psalm

Świadomość zupełnej zależności od Boga – oto nieodłączny świadek naszego wybrania. Świadomość konieczności Bożego miłosierdzia – oto świadek naszego zbawienia. Boża sprawiedliwość, sprawiedliwość Chrystusowa – oto nasza twierdza, kiedy diabeł próbuje nas oskarżać. Król Dawid wołając do Boga: moja Skało, moje Miłosierdzie, moja Twierdzo! lepiej od wielu współczesnych chrześcijan rozumiał słowa Chrystusa PANA: „Na świecie będziecie mieć ucisk, ale ufajcie, Ja zwyciężyłem świat”.

Kim są Ci, którzy ufają PANU, o których mówi tutaj Psalmista? Czy są to mieszkający w Jerozolimie ziemskiej? Nie, chodzi tutaj o Jeruzalem Niebiańskie, które jest zupełnie bezpieczne "teraz i na wieki" w Bożych ramionach. Ono jest naszą matką, do której wzdychamy i jęczymy w tej pielgrzymce, i niczym dzieci pragniemy do niej powrócić...

Miasto o którym mówi Psalmista Dawid jest obecnie budowane. Budulcem używanym do jego budowy nie są martwe kamienie, lecz kamienie żywe - wybrane i powołane dzieci Boże. Kamienie te, są wycinane ze wzgórz przez ręce tych, którzy głoszą prawdę. Są one obciosywane, abyśmy mogli być częścią wiecznej budowli. W rękach Budowniczego jest jeszcze wiele kamieni: nigdy nie wypadną z Jego rąk, aby mogły być na zawsze częścią wznoszonej świątyni.