Jezus

Ewangelia św. Jana 7:1-13. Sam wśród bliskich

Autor: 
Maciej Maliszak

Chrześcijanie bywają zaskoczeni tym, że w swojej wierze i religii są osamotnieni. Niektórzy myślą, że są winni tego, iż najbliżsi im ludzie nie mają wiary lub trwają w herezjach. Niech jednak spojrzą na ten fragment Ewangelii: w PANU Jezusie Chrystusie nie było żadnej winy, żadnego grzechu ani w myśli, ani w mowie, ani w uczynku, a jednak święty Jan Apostoł pisze: „Jego bracia nie wierzyli w Niego”. Świadomość tego, iż nasz PAN znał osamotnienie wśród bliskich, a nawet był atakowany przez własną rodzinę, powinna nieść w nasze serca pokój i komfort.

Choroba Łazarza

Zbór Reformowanych Baptystów w Zielonej Górze: Choroba Łazarza
Autor: 
Maciej Maliszak

Historia Łazarza uczy nas, że chrześcijanie, niezależnie od swoich dobrych uczynków, niezależnie od świętości i zażyłych stosunków z Chrystusem, cierpią, chorują i umierają tak, jak inni ludzie na tym świecie. Święty Jan Apostoł pisze: „A był chory pewien człowiek, Łazarz z Betanii, z miasteczka Marii i jej siostry Marty. A to była ta Maria, która namaściła Pana maścią i wycierała jego nogi swoimi włosami. Jej to brat, Łazarz, chorował. Siostry więc posłały do niego wiadomość: Panie, oto ten, którego miłujesz, choruje” (J 11:1-3). Łazarz był człowiekiem, którego Chrystus miłował. Ponadto był on bratem, dwóch znanych Jezusowi pobożnych kobiet. Człowiek ten, który był bliski sercu naszego PANA oraz był opiekunem swoich sióstr, był śmiertelnie chory.