Ewangelia

Chrystus zapewnia o Swojej jedności z Bogiem Ojcem. W żaden inny sposób nie można wyjaśnić słów:  „Syn nie może nic czynić sam od siebie, tylko to, co widzi, że czyni Ojciec. Co bowiem on czyni, to i Syn czyni tak samo”. Słowa te są bardzo głębokie i oznaczają, że w działaniu, wiedzy, sercu i woli, Ojciec i Syn są Jednością – dwoma Osobami, ale jednym Bogiem. Prawdy takie jak te, są oczywiście poza ludzką mocą wyjaśnienia w swych szczegółach. Wystarczy nam, abyśmy uwierzyli i stanęli na nich jak na trwałym fundamencie.

PAN Jezus Chrystus jest ostatecznym Nauczycielem Sprawiedliwości, i jako Słowo Boże, w czasie ziemskiego posługiwania, dokonywał nieomylnego wyłożenia całego Dekalogu. Niestety, dzisiaj wielu ludzi, podobnie jak 2.000 lata temu, twierdzi, że Chrystus „łamał szabat” np. uzdrawiając w ten Dzień. Mówiąc tak, stawiają się w miejsce Żydów, którzy uznawali Jezusa za zwodziciela. PAN Jezus uzdrawiał w szabat nie dlatego, by oburzać, lecz po to, by nauczać. Nigdy nie złamał IV przykazania, ani nigdy go nie przedstawiał jako już nieobowiązujące dla Jego uczniów.

Ludzie cieleśni lubią cuda i znaki. Kochają widzieć i słuchać o uzdrowieniach. Będę się ekscytować zmartwychwstaniami. Przemiana wody w wino również wprowadzi ich w dobry nastrój. Wszystko dlatego, że widzą w tym Boga, który im służy, zaspokaja ich potrzeby oraz rozwiązuje problemy. Takie zgromadzenia są szczególnie smutne, bo pokazują, że dla człowieka najważniejszy jest on sam. Widząc cuda… ludzie przyjęli PANA Jezusa.

Dla uczniów Chrystusa (którzy byli pobożnymi Żydami) Samaria była duchową pustynią. Ale oto, już za chwilę, miały na tej "pustyni" nastąpić obfite żniwa: Samarytanie, odrzuceni – i to słusznie – przez Izraelitów uwierzą, że Jezus jest zapowiadanym Mesjaszem. Uwierzą na świadectwo jednej kobiety, a potem na Słowo samego PANA. Trzeba niejeden raz podnieść swoje oczy duchowe, aby zobaczyć, że PAN wszystko już przygotował. Wszystko jest gotowe do żniw! Oczy cielesne uczniów widziały Samarię – krainę bałwochwalców i wrogów Boga, a nie urodzajną glebę.

Rozmowa PANA Jezusa z Samarytanką uczy nas, jak mówić Ewangelię. Zamiast odpowiadać na pytania typu: „Czym się różnicie?”, lepiej zwróćmy uwagę na upamiętanie i zbawienie, które jest jedynie w Jezusie Chrystusie. Doprowadźmy człowieka do wód czystych, które są w Biblii. I niech każdy z nas pamięta, że Zbawicielem jest jedynie Chrystus PAN! Jedynie On ma moc odmienić ludzie życie!

Nie ma żadnych innych skutecznych sposobów nawracania ludzi do Boga, oprócz prostego świadectwa Słowa Bożego. Nie ma programów, filmów, ani technik. To nasz Pan wie, jak poszczególnego człowieka przekonać o prawdzie Ewangelii i robi to przez Swoje Słowo i "głupie zwiastowanie". My jesteśmy po to, aby jedynie składać świadectwo o tym, że przyszedł Mesjasz. Tragedią jest, że Kościół zapomniał o mocy Słowa w krzewieniu Dobrej Nowiny.