Multimedia

Słowa wypowiedziane przez Chrystusa w wersecie 40: „A jednak nie chcecie przyjść do mnie, aby mieć życie” muszą głęboko zapaść w naszą pamięć. Człowiek w stanie naturalnym nie ma żadnej woli, aby przyjść po zbawienie do Chrystusa. Na tym polega wielki grzech ludzkości. I choć nie ma żadnego grzechu tak wielkiego, by krew Jezusa skutecznie z niego nie oczyszczała, to człowiek nie pragnie tej czystości. Zasadniczy problem polega bowiem na tym, że człowiek choć cieleśnie jest żywy, to duchowo jest martwy.

Słuchanie Chrystusa nie polega jedynie na słyszeniu Jego nauki uszami cielesnymi. Nie wystarczy intelektualne słuchanie kazań, znajomość prawd wiary czy członkostwo w jakimś zborze, choć wielu ludziom wydaje się, że na tym polega wiara. Trzeba pójść o wiele dalej. Nasze serca muszą poddać się nauczaniu Chrystusa a umysły muszą doświadczyć zupełnej przemiany! Dopóki człowiek nie zrozumie czym jest podporządkowanie własnego umysłu Słowu Bożemu, nie ma w nim prawdziwego życia.

PAN Jezus Chrystus jest ostatecznym Nauczycielem Sprawiedliwości, i jako Słowo Boże, w czasie ziemskiego posługiwania, dokonywał nieomylnego wyłożenia całego Dekalogu. Niestety, dzisiaj wielu ludzi, podobnie jak 2.000 lata temu, twierdzi, że Chrystus „łamał szabat” np. uzdrawiając w ten Dzień. Mówiąc tak, stawiają się w miejsce Żydów, którzy uznawali Jezusa za zwodziciela. PAN Jezus uzdrawiał w szabat nie dlatego, by oburzać, lecz po to, by nauczać. Nigdy nie złamał IV przykazania, ani nigdy go nie przedstawiał jako już nieobowiązujące dla Jego uczniów.

Ludzie cieleśni lubią cuda i znaki. Kochają widzieć i słuchać o uzdrowieniach. Będę się ekscytować zmartwychwstaniami. Przemiana wody w wino również wprowadzi ich w dobry nastrój. Wszystko dlatego, że widzą w tym Boga, który im służy, zaspokaja ich potrzeby oraz rozwiązuje problemy. Takie zgromadzenia są szczególnie smutne, bo pokazują, że dla człowieka najważniejszy jest on sam. Widząc cuda… ludzie przyjęli PANA Jezusa.