Syn jest Królem nie tylko nad stworzeniem, lecz również nad Kościołem. Stąd Jego nieskończenie wyższy pozycja nad aniołami, zarówno w naturalnej jak i duchowej rzeczywistości. Nie ma On równego sobie w Bożych zamierzeniach, dlatego też nie może mieć żadnego rywala w ludzkiej ocenie.
W objawieniu Boga w Synu istnieje pełnia i ostateczność, która nie mogła charakteryzować posługi jakiegokolwiek człowieka. Przy takim rozróżnieniu łatwo zrozumieć, dlaczego było tak wielu proroków, lecz tylko jeden Syn. Żaden z nich, ani wszyscy razem wzięci, nie mogli dorównać Synowi jako Bożemu posłańcowi, Bożemu pośrednikowi.
Zachęcamy do wysłuchanie pięknej pieśni.
Niepłacenie dziesięcin – lub ich niewłaściwe spożytkowanie – zawsze wiązało się z upadkiem Kościoła Starego Testamentu. Cóż to oznacza jednak dla Kościoła Nowego Testamentu?
